Vorig jaar was hij hier.
Ik wist het niet.
Misschien was het koud en nat net zoals nu. Misschien waren de dagen zacht. In ieder geval weet ik dat hij elk weertype trotseerde om zich te verwarmen aan alle vriendschappen die hij had. Door heel Nederland. Hij had het nooit koud.
Een jaar daarvoor was hij ook hier en wist ik het wel.
Ik was al sinds september ziek, niemand wist wat ik had, maar ik had ‘iets’. Uiteindelijk noemde de huisarts het een bacteriële infectie met een abnormaal lange nasleep.
Hij vroeg elke dag hoe ik me voelde en of ik goed had geslapen. En als ik niet goed had geslapen voelde hij zich kut. Snap je dat? Als iemand tegen je zegt dat hij zich kut voelt, omdat jij niet goed slaapt? Dan ben je de koningin van alle bofkonten in deze wereld. Dan ben je rijker dan een bijstandsmoeder die net de postcodeloterij heeft gewonnen.
Ik was rijk met hem.
Ongezouten rapen 